8 november, vroeg in de ochtend, ging mijn telefoon. Een nummer dat ik niet kende, op zaterdagochtend. Bijna wou ik niet opnemen, want welke idioot belt er nu zo vroeg?
Maar wat ben ik blij dat ik toch opnam...
Het was de secretaris van de volkstuinvereniging die mij belde. Dezelfde die mij 5 maanden ervoor vertelde dat er een wachtlijst van 15 maanden was. Die secretaris vertelde mij nu dat er een tuin vrij was. Of wij de week erop konden komen kijken als wij nog interesse hadden. En waarom ik zo verrast klonk. Ja goh, geen idee hoor ;-)
In de tussentijd hadden wij met de groep enthousiastelingen al wel wat opgestart: een WhatsApp groep, een Facebook groep. En we waren al druk bezig met het spuien van ideeën en het posten van onzin. Het was dan dus ook zo geregeld dat we met een paar man de tuin zouden gaan bezichtigen.
De week erop stonden stonden we met z'n drieën dus klaar om de tuin te bezichtigen. Verbaasd waren we dan ook toen bleek dat er niet 1 tuin vrij was, maar 3. 2 lagen redelijk midden op het terrein. Gezellige drukte om ons heen en mooi de zon er vol op in de zomer. De andere tuin lag aan de bosrand, aan het hoofdpad. En mooi beschut in de zomer. 3x raden welke het is geworden ;-) We hebben niet eens gewacht om met de rest te overleggen, want we hadden maar vrij kort om te beslissen. Gelukkig waren wij 3 het er unaniem overeens welke het moest worden. Er moet nog enorm veel aan gebeuren voordat we iets kunnen gaan planten... maar oh, wat ben ik blij met onze 125m2 zand...
